Ver-te
Er is een einder
Hoor ik de zon die verdwijnt
Zie ik mijn ijkpunt
‘as van verlangen’: houten balk met tekst, tafeltje met muziekdoosje, de bronzen figuren zijn op weg
Mentaal, mijn beeldtaal
Het alfabet: Men-taal kopt mijn taal. Zijn ’t de verdiepte leemtes in de twee planken van de dors-sleden/ staande boek, manshoog die spreken mij aan, wat zeg je?
Zijn het de inkepingen en gevuld met steentjes /vondsten die verwijzen naar taal en klank.
Gevoelstaal, tastbaar ook als blinden die tasten moeten. Taal is in het hoofd de mol die de gedachtengangen volgt.
Maar ook zij die verhalen spint: de hersenspinsels: een eikenboom( gedroogde wortel en tak )helemaal gevangen in papier. Haar plek is nu mijn schuifdeur, omdat je ook in je hoofd laden, open en dicht kan schuiven. Hierbij zijde-links mijn lichaam die door beeld en de taal houvastjes kopt.
Grondvest van M.
Waar-om,
om waarheden als losse lichamen vrij te geven?
Houten boomschijf jaarringen ingewreven was
Die tijd ’n te kort meisjes-leven doorkliefde
Een schot het vederlicht lijf doorboorde
Van stof en was, vergaan het hemd
Geen verder gaan maar stil gevest
Overeind gehouden hoop of gronden
Verzonken, de dood zij is on-her-roepe-lijk!
Hart te boek
Twee pagina’s uit mijn harten-boek.
Zelfportretten
-Inkt, de kijkersblik, binnenwereld.
-Fotoseries; ‘hoofd in mijn handen’; ‘ik en de buitenwereld’
Beginpunt
Ver-zon, dichtbij.
Daar waar ik voor het eerst vogels op papier wilde vangen,
De verte in kleuren nabij
Een kinderlijk midden verlangen,
Van mijn eigen toets,
v.e.r. vlogen en ver-zamelend….
Doosje als zelfportret gesigneerd,
Schildering de eerste bewaard vanaf mijn vijfde jaar!
Zon en vogels vallen samen, de v die ze vliegen,
Formatie van verte nabij.
De loden letters als eerste van mijn naam.
De troostende klank die fluistert, ver- langen…..
Woorden-loos
Vooral het ‘af-gedankte’ materiaal, dat ik om mij heen
Verzamel, van takken, mossels tot papier en resten
De oude boot ontmanteld tot kapel, en al wat ter
Inspiratie de hemel en aarde kan bewegen
Ben ik de middelpunt vliedende spil, kracht
Na ’n vurig begin, as , draai en verdwijnpunt!
Te boek
Na het lezen,
Komt belezen toch een vrezen….
En buigen vouwen
De woorden veranderd
Het beeld, vertrouwen
Dat van de grote w.prins bestand
Er een monumentje van mijn hand….
Boekwerken
Winkler prins project vijf jaar geleden bij spelender wijs
Tweede deel
.
