Cirkelgang 2
Vederlicht, de wind de baas
Stuurt mij, van binnenuit richting
van buitenaf bezien een peuleschil.
Stromen de taal die ik wil keren
leren verstaan, verbeeld ik mj het spiegeltje.
Het leven omarmen, kan bewegingen
Van buitenaf het binnenste raken.
Woorden-loos
Vooral het ‘af-gedankte’ materiaal, dat ik om mij heen
Verzamel, van takken, mossels tot papier en resten
De oude boot ontmanteld tot kapel, en al wat ter
Inspiratie de hemel en aarde kan bewegen
Ben ik de middelpunt vliedende spil, kracht
Na ’n vurig begin, as , draai en verdwijnpunt!
