Te boek
Na het lezen,
Komt belezen toch een vrezen….
En buigen vouwen
De woorden veranderd
Het beeld, vertrouwen
Dat van de grote w.prins bestand
Er een monumentje van mijn hand….
Boekwerken
Winkler prins project vijf jaar geleden bij spelender wijs
Tweede deel
.
Eik/ geranium.
Eik vervangt mijn geraniums….
In een opruimproces, plaats ik wat verzamelde resten,
Heb daar de vrouw met een arm en een been,
Het ijzeren gordijn om een houtenraam gekadert
Het bevestigen is een hele klus met mijn twee armen
Die niet helemaal samenwerken en het roestige
Ijzer willen dwingen om het hout heen, niet het
Snijden doet pijn maar het zagende gevoel,
Huisarrest omgezet in creatief ver-ruimen.
Mijn overwoekerde tuin leverde het eikje,
ook een klus haar los te krijgen van een wortelklomp.
Ineens heb ik het verhaal: de vrouw is niet gevallen,
Zij leunt enkel, om ons een blik achter het gordijn te
willen geven enkel als je mee wilt dansen….
Enkels van vrijheid die de gevallen wolk
In de hoop dat regen voor mijn eik nog niet
Voldoende is, vlagen de flarden een vragen……
Zij maakt het verschil, als ik in beweging kom,
Blijf vooral niet zitten, mag ik deze kans van U?
Bergen berichten
Ik zit hier om los te laten
Dat niet meer in mijn rugzak past
Geen benul van wat ik tegenkomen ga
Zal ik toch nu moeten dalen
En als kompas mijn hart
Raadplegen
Met de zorg voor mijn gewaar zijn.
Het uitzicht blijft in termen
Van benoemen nagenoeg gelijk
Wat lichtval betreft wisselt
Mijn berg van gloed en kleur
De nevels sluieren er wat om heen
En mijn intentie is
Er niet heen te kunnen klimmen
Maar mijn ogen bezien haar op afstand
alsof ik die reizig-ster ben die
vastgelopen op een richel
Zich niet eens hoeft te zekeren
Voorlopig, loop ik niet daarheen
Maar waar ik ben, is ook de berg
Is ook de beek en ben ik
Bij de bron.
Sneeuw-jacht! Jagend op zoek!
Achter elkaar door, steeds meer
Rennen, springen, vallen, halen in
Vlok na vlok gedwarrel wordt gespetter
Wedstrijdje over wie het eerst de grond haalt.
Om dan af te dekken, anderen laten glibberen
En nog heel veel meer uit de ban gesprongen.
De haast in spel om van beginnend- lentekracht
Smorend in kiem, of bevrozen het zwijgen opgelegd.
Dat kleine sneeuwklokje dat zo fier en
Dapper zeker geen doelwit wil zijn, blijft overeind
Haar bloemblaadjes zo strak dichtgevouwen
Intentie : ik geef mezelf nog niet bloot.
Jachtig op zoek naar vernieuwingen, alles witten…
Is dit jaar goed toegedekt met dekens van ’t oude
Houden van door natte tranenlagen die even gezien
En dan weer doorschijnend, afwezig mogen zijn.
Hoofdbrekers
De wind geselt takken teken het raam
Als zouden er herinneringen binnenkomen
Zonder kloppen zijn ze overal
Ging ik naar nergenshuizen
Volgde netvliesvoorstellingen, wisten
Met een routervrij bereik
mijn netwerk te veroveren
Overal witte vlaggen ingeruild
Voor die kleine zwarte aan mijn linkerraam.
Weet ik zonder agendapunt
Haarfijn een nummer tijd en plaats
Deleten of wissen werkt beide niet
De wet van zwaartekracht en lichtmastwerk
Schroefde deze week de spanband aan
Mijn hoofd leek kleiner, voelde reusachtig
De harde schijven branden overuren
Zonder enig zinvol respons mijn handen
In mijn haren wrijven verlichting.
Een ver-takt nieuw jaar!
De jaarwisseling voorbij
Is dat meer dan een getalsmoment
Meer dan de belofte waargemaakt
De sporen laat,
Waakt in wie ik zijn wil
Zichtbaar makende intentie
Dat verbeelding groeien kan
Wat takken een boom opzet en aanlicht
Van betekenissen en schuilplaatsen ontdekken
Adem in en adem maar uit, of door woon de
Verwondering, zij vult mijn sporen
Door draagkracht in hart
Mijn voorwaartse vertakkingen
Verlicht de stap in 2015!
