Mentaal, mijn beeldtaal
Het alfabet: Men-taal kopt mijn taal. Zijn ’t de verdiepte leemtes in de twee planken van de dors-sleden/ staande boek, manshoog die spreken mij aan, wat zeg je?
Zijn het de inkepingen en gevuld met steentjes /vondsten die verwijzen naar taal en klank.
Gevoelstaal, tastbaar ook als blinden die tasten moeten. Taal is in het hoofd de mol die de gedachtengangen volgt.
Maar ook zij die verhalen spint: de hersenspinsels: een eikenboom( gedroogde wortel en tak )helemaal gevangen in papier. Haar plek is nu mijn schuifdeur, omdat je ook in je hoofd laden, open en dicht kan schuiven. Hierbij zijde-links mijn lichaam die door beeld en de taal houvastjes kopt.
Hersenspinsels
Van op een hoop
Het bijeengewaaide verlangen
Vergeten tot de wind
Met wortel en tak,
Roeide en het woeide
Voor mijn voeten.
Het gevoel van zorgen
Die de zomer doorploegde
En de winter in mijn
Achterhoofd, vertakt
En zonder blad,
Het eren aanvangt.
Bundel bossen
Binnen en buiten wandelingen,
het scherpe en toegespitste denken
Omgeven met esdoorn handen
Warme passie in de herfst,
Buitelingen en plaatsbepaling
Van verschillende richting
Uitgestrekt en ingelicht.
Blad-eren!
Eerste blad dit jaar, groot hoefblad, langs de kant van het kanaal.
IMG_3295-0.jpg”>
Laatste blad van de kastanje gevonden in het bos, afgewaaide zomertak!
Vlinderboek
(Hout/was/ boek/ draad papier)
In dat wat was geen
Ontpopt er mijn koningschap
Gestold vrij leven
Drieluik: ‘wat was’.
Links
Van esdoornzaden die vergingen
En nog net wat zon opvingen…..
Midden
Houtje afgebroken tak(t)
In was en rozen gepak(t)
Rechts
Mosselhuizen paarlemoer
Ogen zee en luchtvervoer…..
Binnen zon en buitenste binnen
De gevonden esdoornneusjes,
zonnen in de geur van kurkumavelden.
Cirkelgang 1
Als een steen
Het wateroppervlakte toeroept
Komt het antwoord
Zeker,
Wat vertraagd
Spiegelt zij,
rondom zich
Ruimte vullend gevraagd
Naar mij, ’t zijn
Juist de kringen rondom die
Geven het inzicht
Dat ik beweeg en leef!
Geworteld.
Meegenomen beeldverhaal
Van wortels die in mij huizen
Waar de huizen wisselen van eigenaar
In roestig vierkant opgehangen
Dankbaar gedachtegoed verankerd
Tijd
Uren dagen enzo voortse vragen
Geven mij de kern weder, nederig heden
Opdat ik zoeker blijf en drager!
